Nasza strona poświęcona empatii definiuje empatię jako „ odczuwanie ” kogoś – zdolność postawienia się na jego miejscu tak, jakbyś był nim i odczuwanie tych uczuć. Wyjaśnia, że na empatię składa się kilka różnych elementów.
Istnieją jednak również różne rodzaje empatii, które zostały zdefiniowane przez psychologów. Są to empatia poznawcza , emocjonalna i współczująca .
Ta strona wyjaśnia, co oznacza każdy z tych typów, jeśli empatia. Wyjaśnia również, w jaki sposób i dlaczego możliwe jest zademonstrowanie jednego lub więcej z trzech rodzajów empatii, a mimo to nadal wydaje się być nieczułym.
Empatia poznawcza
Empatia poznawcza, znana również jako „przyjmowanie perspektywy”, nie jest tak naprawdę tym, co większość z nas w ogóle nazwałaby empatią.
Empatia poznawcza to w zasadzie umiejętność postawienia się na miejscu kogoś innego i zobaczenia jego perspektywy.
Jest to przydatna umiejętność, szczególnie w negocjacjach lub dla menedżerów. Pozwala postawić się na miejscu kogoś innego, ale niekoniecznie angażować się w jego emocje. Nie pasuje to jednak tak naprawdę do definicji empatii jako „uczucia z”, będąc procesem znacznie bardziej racjonalnym i logicznym.
W rzeczywistości empatia poznawcza to „empatia przez myśl”, a nie przez uczucie.
Emocjonalna empatia
Empatia emocjonalna polega na tym, że dosłownie czujesz obok siebie emocje drugiej osoby, tak jakbyś „złapała” emocje.
Empatia emocjonalna jest również znana jako „osobisty niepokój” lub „zarażenie emocjonalne”. Jest to bliższe zwykłemu rozumieniu słowa „empatia”, ale bardziej emocjonalne.
Empatia emocjonalna może być zarówno dobra, jak i zła
- Empatia emocjonalna jest dobra, ponieważ oznacza, że możemy łatwo zrozumieć i poczuć emocje innych ludzi. Ma to zasadnicze znaczenie dla osób wykonujących zawody opiekuńcze, takich jak lekarze i pielęgniarki, aby móc odpowiednio reagować na potrzeby swoich pacjentów. Oznacza to również, że możemy odpowiadać przyjaciołom i innym osobom, które są w trudnej sytuacji.
- Empatia emocjonalna jest zła , ponieważ można się przytłoczyć tymi emocjami, a tym samym nie być w stanie odpowiedzieć. Jest to znane jako przeciążenie empatią i jest wyjaśnione bardziej szczegółowo na naszej stronie Zrozumienie innych. Osoby z tendencją do przytłoczenia muszą popracować nad swoją samoregulacją, a zwłaszcza nad samokontrolą , aby lepiej radzić sobie z własnymi emocjami.
Dobra samokontrola pomaga lekarzom i pielęgniarkom uniknąć możliwego wypalenia spowodowanego nadmiernym empatią. Istnieje jednak niebezpieczeństwo, że mogą się „utwardzić” i nie zareagować odpowiednio. Ostatnio miało miejsce kilka spraw w Wielkiej Brytanii, na przykład w South Staffordshire, gdzie pielęgniarki i inne osoby zostały oskarżone o brak opieki. Mogło to być wynikiem nadmiernej ochrony przed przeciążeniem empatią.
Współczująca empatia
Wreszcie współczująca empatia jest tym, co zwykle rozumiemy przez empatię: odczuwanie czyjegoś bólu i podejmowanie działań, aby pomóc.
Nazwa współczująca empatia jest zgodna z tym, co zwykle rozumiemy przez współczucie. Podobnie jak współczucie, współczucie polega na odczuwaniu troski o kogoś, ale z dodatkowym ruchem w kierunku działania, aby złagodzić problem.
Współczująca empatia to typ empatii, który jest zwykle najbardziej odpowiedni.
Zgodnie z ogólną zasadą, ludzie, którzy chcą lub potrzebują twojej empatii, nie potrzebują cię tylko do zrozumienia (empatia poznawcza), a na pewno nie potrzebują cię tylko po to, by poczuć ich ból lub, co gorsza, rozpłakać się obok nich (emocjonalne). empatia).
Zamiast tego potrzebują, abyś zrozumiał i sympatyzował z tym, przez co przechodzą, i, co najważniejsze, albo podejmiesz, albo pomożesz im w podjęciu działania w celu rozwiązania problemu, którym jest współczująca empatia .
Znalezienie równowagi
Empatię poznawczą można często uznać za niedostateczną emocjonalnie .
Wiąże się to z niewystarczającym czuciem, a zatem być może zbyt dużą ilością logicznej analizy. Może to być odbierane jako niesympatyczna reakcja osób znajdujących się w niebezpieczeństwie.
Natomiast empatia emocjonalna jest nadmiernie emocjonalna.
Zbyt dużo emocji lub uczuć może być nieprzydatne. Jak wyjaśnia nasza strona dotycząca zarządzania emocjami , emocje są bardzo prymitywne. Odczuwanie silnych emocji, zwłaszcza cierpienia, przenosi nas z powrotem do dzieciństwa. Mniej więcej z definicji sprawia to, że jesteśmy mniej zdolni do radzenia sobie, a już na pewno mniej zdolni do myślenia i stosowania rozumu w sytuacji. Bardzo trudno jest pomóc komuś innemu, jeśli ogarniają nas własne emocje.
Ćwicząc współczującą empatię, możemy znaleźć właściwą równowagę między logiką a emocjami.
Potrafimy odczuwać ból innej osoby, tak jakby przydarzał się nam, i dlatego wyrażamy odpowiednią dozę współczucia.
Jednocześnie możemy również kontrolować własne emocje i zastosować rozsądek do sytuacji.
Oznacza to, że możemy podejmować lepsze decyzje i udzielać im odpowiedniego wsparcia, kiedy i gdzie jest to konieczne.
Dwa inne rodzaje empatii
Na zakończenie warto wspomnieć, że niektórzy sugerują, iż istnieją dwie inne formy empatii, somatyczna i duchowa .
- Empatia somatyczna jest definiowana jako fizyczne odczuwanie cudzego bólu.
Na przykład, jeśli widzisz kogoś zranionego, ty też możesz odczuwać ból fizyczny. Anegdotycznie, bliźnięta jednojajowe czasami informują, że wiedzą, kiedy drugie zostało zranione, co może być przykładem empatii somatycznej. Widać echo somatycznej empatii, na przykład, jeśli ktoś zostanie uderzony piłką w brzuch podczas meczu sportowego, a jeden lub dwóch widzów może się podwoić, jakby również zostali uderzeni. - Empatia duchowa jest definiowana jako bezpośrednie połączenie z „wyższą istotą” lub świadomością.
Jest to to samo co „oświecenie” we wschodniej tradycji filozoficznej i uważa się, że można je osiągnąć poprzez medytację.
Polecamy szkolenia z tego zakresu.