Czym jest uważność?

Mówiąc wprost, uważność to świadomość chwili obecnej i okoliczności.

Pojęcie uważności ma swój początek w buddyzmie i może być zdefiniowane na wiele różnych sposobów we współczesnym społeczeństwie: na przykład jako rodzaj mentalnej postawy, jaką można przyjąć, lub zestaw technik, które mogą zakotwiczyć świadomość osoby w teraźniejszości.

Ludzie myślą jednocześnie wiele myśli i wiele z nich dotyczy przeszłości, przyszłości lub abstrakcyjnych rzeczy.

Uważność oznacza koncentrowanie się na tu i teraz. Może to być bardzo uspokajające, pozwalając na pozostawienie zmartwień i żalu w spokoju, szczególnie gdy jest to medytacja.

---

Jak mogę być „uważny?”

W życiu codziennym można być uważnym, po prostu zwracając uwagę na bieżące zadania, ale uważność zwykle wiąże się z robieniem tego ze szczególną postawą ciekawości, otwartości i akceptacji . W ten sposób możesz być otwarty na swoje rzeczywiste doświadczenie, wolny od uprzedzeń i bez rozpraszania się reakcjami.

Uważność jest najostrzejsza, gdy skupia się na niej całkowicie umysł: taki stan skupienia umysłowego określa się jako medytację . Medytacja jest czasami opisywana jako „zasypianie” jako przeciwieństwo zasypiania.

Medytację można zaklasyfikować jako mediację koncentracji , w której występuje jeden szczególny punkt skupienia, taki jak dźwięk, lub jako medytację uważności, w której koncentruje się na wszystkich aspektach chwili obecnej.

Jednak pełna świadomość teraźniejszości jest bardzo często łatwiejsza do osiągnięcia, zwracając szczególną uwagę na jeden jej aspekt, przynajmniej początkowo, tak więc dwa rodzaje medytacji są ze sobą powiązane.

Ruch oddechu do i z ciała jest bardzo popularnym początkowym przedmiotem uwagi w uważnej medytacji, ponieważ jest zawsze obecny i wymaga tylko tyle ruchu ciała, aby zainteresować.

Niektórzy ludzie wolą powtarzającą się cichą frazę (zwaną mantrą) lub zestaw rytmicznych, prostych ruchów lub lubią prowadzić medytację za pomocą instrukcji werbalnych i przypomnień nauczyciela lub ścieżki dźwiękowej. Wiele medytacji z przewodnikiem jest dostępnych online, a także wiele aplikacji, które są łatwo dostępne.

Wiele religii używa stanów medytacyjnych jako narzędzia, od kontemplacji chrześcijańskich mnichów i mniszek do wirujących derwiszów w obrębie islamu. Jednak praktyka medytacji może być również całkowicie świecka. Na ogół ludzie siedzą cicho na pionowym krześle, aby byli zrelaksowani, ale czujni, ale możesz medytować w pozycji leżącej, siedząc w autobusie, a nawet spacerując.

---

W czym może być pomocna uważność?

Stan psychiczny i fizyczny, jaki powoduje uważność, może być pomocny w leczeniu wielu chorób, ponieważ stres jest kluczowym czynnikiem we wszystkim, od chorób serca po zaburzenia afektywne dwubiegunowe.

Uważność pomaga także wielu ludziom, którzy nie są „chorzy”, ale czują, że mogą żyć szczęśliwszym i bardziej znaczącym życiem.

Istnieją jednak dwa szczególne warunki, na które uważność może mieć szczególny wpływ na:

1. Depresja

Kiedy jesteśmy w depresji, nasze negatywne myśli i negatywne nastroje przenikają się.

Czujemy się okropnie, myślimy, że jesteśmy okropną osobą lub że wszystko będzie okropne, a to jeszcze bardziej pogorszy nasz nastrój. Spirala skierowana w dół jest bardzo łatwa do zdobycia, szczególnie jeśli wcześniej byłeś przygnębiony, a my nie czerpiemy przyjemności z rzeczy, które zwykle dodają nam otuchy i nie widzimy niczego w perspektywie.Zobacz nasze 

Czym jest depresja?  stronę, aby uzyskać więcej informacji na temat tej choroby.

Uważność pomaga powstrzymać eskalację negatywnych myśli związanych z depresją i uczy nas koncentrować się na chwili obecnej, zamiast przeżywać przeszłość lub martwić się o przyszłość.

Uważność może pomóc nam doświadczyć świata bezpośrednio i bez osądu. Możemy zauważyć, że czujemy się okropnie, ale akceptujemy to, zamiast próbować z tym walczyć lub pozwolić nam się martwić i nie panikujemy. Mamy nadzieję, że można w ten sposób uniknąć stanu depresji lub przynajmniej go zaakceptować: osoby z depresją często czują się winne lub obawiają się depresji, a to pogarsza sytuację.

Techniki te są czasami nazywane terapią poznawczą opartą na uważności lub MBCT.

2. Przewlekły ból

Ludzie, którzy cierpią na przewlekły ból, utknęli tam, ponieważ ich mózg dostroił się do bólu podczas pierwotnego bolesnego stanu.

Tak więc, mimo że są uzdrowieni z fizycznej perspektywy, ich mózgi są tak dobrze podłączone do odczuwania bólu, że przekonują się, że ciało nie jest w rzeczywistości zagrożone.

Osoby cierpiące są zwykle uwięzione w cyklu, w którym mają dobry dzień, robią za dużo, a następnie mają zły dzień lub kilka z nich, proces znany jako cykl aktywności.

„Ponowne okablowanie” mózgu jest zwykle wykonywane przez osobę cierpiącą, która pozostaje dobrze w swoich granicach, a następnie stopniowo zwiększa poziom swojej aktywności. Paradoksalnie bardzo ważne jest również delikatne ćwiczenie ciała, aby mózg przestał „bać się” niektórych obszarów.

Chorzy zwykle usiłują przytrzymać bolesny obszar sztywno, aby nigdy się nie poruszał, a zaciśnięte mięśnie mogą powodować więcej bólu!

Uważność oznacza, że ​​cierpiący jest najpierw świadomy swojego bólu, a następnie akceptuje go, zamiast martwić się, że cierpi i nie będzie w stanie zrobić czegoś później.

Oznacza to również, że cierpiący są świadomi, kiedy muszą odpocząć i nie naciskają zbyt mocno, a tym samym unikają cyklów aktywności. Proces ten nie jest łatwy, a programy chronicznego bólu na ogół nie powodują całkowitego braku bólu.

Jednak osoby cierpiące ogólnie uważają, że znacznie lepiej radzą sobie z bólem i dzięki temu cieszą się życiem. Vidyamala Burch napisała szeroko na ten temat, a jej programy „Breathworks”, które w dużej mierze opierają się na uważności, pomogły wielu tysiącom ludzi.