Zrozumienie transakcji i tworzenie sytuacji korzystnych dla wszystkich
Jedną z najważniejszych umiejętności podczas interakcji z innymi ludźmi jest umiejętność tworzenia sytuacji, w których obie strony wygrywają, czyli wtedy, gdy obie zaangażowane osoby rzeczywiście odniosły korzyści z transakcji.
Prawie każdy wie, jak „wygrywać”, grając w gry, pokonując innych i tworząc sytuację „wygrana-przegrana”, ale upewnienie się, że oboje „wygracie”, jest znacznie trudniejsze.
Aby zacząć zastanawiać się, jak to zrobić, musimy omówić trochę psychologii, a w szczególności analizę transakcyjną.
Transakcje to codzienna waluta interakcji międzyludzkich. W najprostszej formie transakcja to „ja coś ci zrobię, a ty coś zrobisz”, gdzie „robienie” może obejmować mówienie.
Umiejętności analizy transakcyjnej
Podstawą Analizy Transakcyjnej jest określenie, która z trzech części, Rodzic, Dorosły lub Dziecko, bierze udział w transakcji, a następnie podjęcie odpowiednich działań.
Jak działa identyfikacja?
- Kiedy rodzic jest zaangażowany, w używanym języku są pewne rzeczy, a często używane zwroty to „ nigdy ”, „ zawsze ”, „ powinien ” i „ powinien ”, zwłaszcza gdy są używane bez rozważenia, czy stanowisko jest rozsądne . Mogą też występować gesty, takie jak machanie palcami i potrząsanie głową.
- Dziećmi często przejawia się w bardzo emocjonalnej reakcji. Słowne wskazówki obejmują użycie dziecinnych słów i zwrotów, takich jak „chcę”, „zamierzam”, „nie chcę” i „nie chcę”.
- Do dorosłych przejawia się przez okoliczności sprawy. Podstawowym językiem dorosłego jest seria pytań: kto, co, dlaczego, gdzie, jak?
Mając to na uwadze, możesz zacząć identyfikować, kto jest zaangażowany w Twoje codzienne transakcje, a także możesz zacząć widzieć, jak możesz przynajmniej trochę zmienić świat.
Pozycje życiowe
Kolejną częścią analizy transakcyjnej jest identyfikacja pozycji życiowych .
Harris uważa, że od najmłodszych lat dziecko akceptuje stanowisko, że jego rodzice są „w porządku”. Rodzice spędzają dużo czasu, mówiąc dzieciom, aby nie robiły pewnych rzeczy, co jest normalną częścią pomagania im w dojrzewaniu do cywilizowanego i funkcjonującego dorosłego.
„Dorosły” dziecka logicznie decyduje, że musi być „nie w porządku”.
Więc podstawową pozycją dla większości ludzi od dzieciństwa jest „Jesteś OK – nie jestem OK”. Harris podkreśla, że nie chodzi o to, czy miałeś szczęśliwe, czy nieszczęśliwe dzieciństwo: jest to pozycja życiowa, którą każdy osiąga. Prowadzi to dziecko do robienia rzeczy, które zadowolą „OK” ludzi, aby zdobyli pochwały i nagrody oraz poczuli się lepiej.
Wiele osób nigdy nie wychodzi poza tę podstawową pozycję życiową. Przez całe życie nadal szukają nagród i pochwał od tych, którzy są więksi lub ważniejsi od nich, potwierdzają siebie i sprawiają, że czują się bardziej „OK”. Jednak ich podstawowa pozycja się nie zmienia: nadal w głębi duszy czują, że „nie jest OK”.
Harris wierzy, że można zdecydować się na przejście na nowe stanowisko, to znaczy na „Jestem OK – Jesteś OK” , używając Dorosłego. Tylko dorosły może zdecydować i utrzymać tę pozycję. Oznacza to, że jeśli Twoje Dziecko lub Rodzic zostanie przez coś „ uzależnione ”, może się okazać, że wróciłeś do dawnego stanowiska „ Nie jestem w porządku ” i będziesz musiał świadomie zaangażować swojego Dorosłego, aby Cię z tego wydostać .
Korzystanie z analizy transakcyjnej do tworzenia sytuacji korzystnych dla wszystkich
Mamy nadzieję, że jest jasne, że aby stworzyć prawdziwe sytuacje, w których oboje wygrywają, czyli w których oboje naprawdę wygraliście na transakcji, musicie zacząć od pozycji: „Nic mi nie jest – wszystko w porządku ”. Jeśli zaczynasz od „Nie jest OK”, prawdopodobnie zechcesz:
- Zdobywaj punkty od innych ludzi, aby wygrać, a oni przegrywają, a Ty czujesz się bardziej „OK”
lub
- Zatrać się, aby potwierdzić swoją pozycję „Nie OK”.
W tym miejscu analiza transakcyjna jest naprawdę przydatna w praktyce. Jeśli potrafisz zidentyfikować, że w grę jest zaangażowane Twoje własne lub czyjeś Dziecko lub Rodzic, możesz zamiast tego zaangażować Dorosłego i powrócić do pozycji „Nic mi nie jest”.
Na przykład w powyższym przykładzie, jeśli osoba zajmująca się skargą udzieliła dziecku odpowiedzi, skarżący mógłby odpowiedzieć jako dorosły i powiedzieć „Rozumiem, że to nie twoja wina [udzielenie dziecku odpowiedzi i uspokojenie], ale czy jest coś, co możesz zrobić, żeby mi pomóc? W ten sposób zachęcając drugą osobę do powiedzenia „Tak, mogę udzielić Ci zniżki na przyszły zakup” lub „Co mam zrobić?” lub nawet „Nie, obawiam się, że nie, nie mam co do tego żadnej swobody, ale mogę poprosić kogoś starszego, żeby porozmawiał z tobą, jeśli chcesz”.
W każdym przypadku Dorosły zaprasza Odbiorcę do udzielenia odpowiedzi, po upewnieniu się, że Dziecko zostało wysłuchane.
Niezależnie od tego, czy zdecydujesz się przyjąć zasadę „Jestem OK – Jesteś OK” jako filozofię życiową, Analiza transakcyjna może być użytecznym narzędziem do myślenia o interakcjach w nieco inny sposób. Przedstawiony całemu zespołowi, grupie lub rodzinie, może również zapewnić wspólny język, który często pomaga w ułatwieniu relacji. Zawiera również kilka praktycznych pomysłów na podejście do trudnych sytuacji i relacji.
Więcej dowiesz się na szkoleniach.